بشقاب جنگجوی اسب سوار

این بشقاب سفالی نیشابوری، اثری برجسته از قرون 9 تا 10 میلادی، تصویری از یک سوارکار جنگجو را به نمایش می‌گذارد. در دل زمینه‌ای زردرنگ، جنگجویی با ردایی نقش‌دار بر اسب خود نشسته است، شمشیر یا سلاحی در دست دارد و چهره‌ای استوار و مقتدر را نشان می‌دهد. اطراف او را نقوش گیاهی، پرندگان و حیواناتی احاطه کرده‌اند که در کنار خطوطی نمادین، بیانگر دنیای اسطوره‌ای و حماسی هنر ایرانی هستند.
اسب، همواره در فرهنگ ایران نماد قدرت، نجابت و شکوه بوده و حضور آن در این اثر، بر اهمیت جنگاوری و ایستادگی در برابر چالش‌ها تأکید دارد. جزئیات هنری، مانند مربع‌های رنگی بر لباس سوارکار و خطوط سیاه و سفید در بدن اسب، نشان از مهارت بالای سفالگران آن دوره دارد که توانسته‌اند با ساده‌ترین رنگ‌ها و فرم‌ها، اثری پرمعنا خلق کنند.
این بشقاب امروزه در موزه ملی ایران، تهران نگهداری می‌شود و یکی از نمونه‌های شاخص هنر نیشابور است که همچنان روایتگر روحیه جنگاوری، ایستادگی و زیبایی‌شناسی ایرانیان کهن است.