سفر فرهنگی-هنری به شهر نزوی و بهلاء

پرواز خاک و هنر: پیوند سفالگران نیشابور و عُمان 
گزارش ادبی سفر فرهنگی-هنری

در کاروان نوروزیِ هنر،  
از دیار نیشابور، شهر خَیّام و کوزه‌های آسمانی‌اش تا سرزمین نَزوی و بهلاء،  
آن‌جا که قلعه‌های تاریخی، رازهای هزارساله را در آجرهای خود نهفته‌اند.  
سفر کردیم با جامه‌ی سفال؛  
این هنرِ بی‌مرز،  
که زبانی مشترک دارد از کوره‌پزهای نیشابور 
تا کَنده‌کاران بهلاء.  

دستاوردهای سفر:  
۱. کشف نقطه‌ی اتصال:  
در میان همه‌ی گفت‌وگوها،  
یک واژه قد کشید: "سفالگری".  
همان صنعتِ آشنایی که خاکِ نسیم‌خانۀ نیشابور را  با گِلِ سرخ وادی بهلاء پیوند زد.  

۲. گفت‌وگوی هنرمندان:  
نقش‌های بَرجسته‌ی ما،  
با حِرف‌های گِلیِ صنعتگران عُمانی همسخن شد؛  
از رازهای زیرلعابِ آبی فیروزه‌ای گفتیم  
و آن‌ها از رموز نقوش هندسیِ سرخِ حصار قلعه‌ها.  

۳. پیمان آینده:  
بر سکوی کوره‌های داغ،  
عهد بستیم تا:  
- کارگاه‌های مشترک قالب‌سازی برگزار کنیم
- رقصِ گِل را در مینای مشترک ادامه دهیم